Życie i kultura mieszkańców średniowiecznej Pomezanii w XII – XV wieku – wystawa

Serdecznie zapraszamy do Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie na  wystawę – Prusowie. Życie i kultura mieszkańców średniowiecznej Pomezanii w XII – XV wieku.

IMG_2700aNowa wystawa czasowa opowiada o Prusach zamieszkujących Pomezanię. Nazwa ziemi pruskiej Pomezania pojawiła się w źródłach pisanych po raz pierwszy w wykazie pruskich ziem w dokumencie duńskiego króla Waldemara II spisanym w 1231 r. Mimo iż sama nazwa jest niewątpliwie pochodzenia pruskiego, odnosi się do obszaru, na którym odkryte zostały ślady wczesnośredniowiecznego osadnictwa słowiańskiego. Był to teren, na którym kształtowało się pogranicze słowiańsko - pruskie. Pruskie wpływy na tym terytorium nasiliły się na przełomie XII i XIII w.

Zachowane do dnia dzisiejszego liczne grodziska słowiańskie rozciągają się w trzech liniach przebiegających południkowo począwszy od wschodniej krawędzi doliny Wisły i Nogatu aż po Elbląg. Tworzą one system obronny, który wydaje się wyraźnie wyznaczać i osłaniać zasięg osadnictwa słowiańskiego w północnej Pomezanii, związanego najsilniej z Pomorzem Gdańskim. Południowa część tego rejonu ściślej powiązana była z terenem Ziemi Chełmińskiej, Kujaw i Wielkopolski. Najstarsza fala wczesnośredniowiecznego osadnictwa południowej Pomezanii prawdopodobnie nadeszła z ziemi Chełmińskiej. W XIII wieku na północ od Osy wymieniane były w źródłach wyłącznie nazwy polskie, co niewątpliwie jest wyznacznikiem kierunku ekspansji Słowian z Ziemi Chełmińskiej.

Na wystawie prezentowane są zabytki głównie ze zbiorów Muzeum Zamkowego w Malborku oraz wypożyczone z Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, Muzeum Historycznego i Archeologicznego w Elblągu, Muzeum Archeologicznego w Gdańsku, Muzeum w Kwidzynie i z Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku.

Zobaczymy zabytki obrazujące wybrane aspekty działalności ludzkiej:

- przedmioty codziennego użytku (noże, przęśliki, naczynia gliniane)
- uzbrojenie (miecz , topory, groty i inne zabytki)
- ozdoby (obrączki, końcówki pasa, sprzączki i inne)
zabytki świadczące o rozwoju miejscowego rzemiosła:
- kowalstwo – ślusarstwo (zamki, kłódki, klucze)
- szkutnictwo (elementy budowy łodzi)
- budownictwo (narzędzia i elementy budowlane)
zabytki związane z hodowlą i rybołówstwem:
- elementy związane z hodowlą koni (wędzidło, podkowy i inne)
- rybołówstwo (pozostałości ichtiologiczne i narzędzia połowu)
oraz zabytki związane z handlem i szlakami handlowymi