Zbudowany w roku 1752 na fundamentach spalonego sześć lat wcześniej kościółka drewnianego. Pierwotnie na tym terenie znajdował się ratusz. Wnętrze w większości zdobi wystrój barokowy.
Ściany kościoła są murowane z cegły, otynkowane z otworami okiennymi zamkniętymi łukowo. Dach jest dwuspadowy, kryty dachówką holenderską . Z jego zachodniej strony wznosi się kwadratowa, trójkondygnacyjna wieża, zakończona baniastym hełmem krytym blachą z latarnią. Wnętrze kościoła składa się z zakończonego trójbocznie prezbiterium, prostokątnej nawy z dwiema kaplicami starej zakrystii od północy i drewnianego chóru muzycznego z XIX wieku. Całość pokryta jest drewnianym sklepieniem kolebkowym.
Najcenniejszy jest ołtarz główny z rzeźbami św. Pawła, Piotra i Wojciecha, płaskorzeźbą Chrystusa ze św. Tomaszem i obrazem Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej - pochodzącym prawdopodobnie z nieistniejącego już od początku XIX wieku kościoła p.w. Marii Panny.
Od 2004 r. w świątyni znajdują się relikwie św. Wojciecha – część prawego kciuka. W 1960 roku kościół został wpisany do rejestru zabytków.
