Gotycki ceglany kościół w początku XIV wieku z wieżą dobudowaną do bryły świątyni po stronie północnej. W wystroju uwagę zwraca ponad 3 metrowy XIV-wieczny krucyfiks oraz polichromie z końca wieku XV.
Gotycki ceglany kościół wzniesiono w latach 1305-1312, nadając mu wezwanie świętych Apostołów Piotra i Pawła. Jest orientowany, umiejscowiony w południowo-zachodnim narożniku miasta, niedaleko zamku (oddzielone fosą, kiedyś miały połączenie za pomocą ganku). Po prawej stronie na ścianie zachodniej kościoła widać miejsce po ganku łączącym świątynię z zamkiem.
Kościół ceglany, trójnawowy pseudobazylikowy, orientowany. Prezbiterium ośmioboczne dołączone do głównego korpusu. Od strony północnej w narożniku do bryły kościoła przylega wieża. W nawach bocznych sklepienia kryształowe z roku 1505. W roku 1525 roku został przejęty przez protestantów. .Po II wojnie światowej kościół powrócił w ręce katolików.
Około roku 1550 wybudowano w nawach bocznych drewniane empory (rozebrane po II wojnie światowej). Każdemu cechowi rzemieślników przydzielono jedną (ściany i parapety empor pokryte zostały obrazami i cytatami biblijnymi związanymi z danym cechem rzemieślniczym). Przy zachodnim wejściu do kościoła stoją dwie gotyckie misy chrzcielne.
W czasie wojny siedmioletniej w świątyni były odprawiane nabożeństwa dla Rosjan. 17 stycznia 1818 roku, podczas trzęsienia ziemi, została uszkodzona wieża kościelna.
