Brama uwieczniona na monecie 2-złotowej z serii NBP „Historyczne miasta w Polsce”. 30 września 2006 roku tuż obok niej stanęła figura sławiąca dzielność Piekarczyka z legendy o obronie miasta.
Budowę ceglano-kamiennych obwarowań Elbląga rozpoczęto w latach 80-tych XIII w. Jedną z dziewięciu elbląskich bram, Bramę Targową ukończono w 1319 r. Brama broniła dostępu do miasta od strony przedmieścia stoczniowego – Łasztowni oraz otwierała od północy reprezentacyjną ulicę miasta Stary Rynek.
Najważniejsze wydarzenie związane z Bramą Targową miało miejsce w czasie ostatniej wojny z Zakonem Krzyżackim, w dniu 8 marca 1521 r. Z nimi wiąże się legenda i figura Dzielnego piekarczyka, który to przecinając łopata liny, na których wisiała dębowa krata znajdująca się w bramie, uratował miasto przed zagładą. Męstwo piekarczyka uczczono piosenką, a łopatę, którą przeciął liny, zawieszono we wnętrzu bramy. Jej cząstki wisiały tam jeszcze przez ponad 250 lat. Również na znak zwycięstwa w bramie wyrzeźbiono znak łopaty, a każdy 8 marca - aż do 1772 roku (do pierwszego rozbioru Polski) - obchodzono w Elblągu jako święto miejskie.
W 1755 r. Bramę Targową nakryto barokowym hełmem, który umożliwił zorganizowanie zewnętrznego tarasu widokowego. Po uruchomieniu w 1895 r. tramwajów wkrótce jedną z linii poprowadzono pod bramą. Brama bardzo mocno ucierpiała podczas wkroczenia czerwonoarmistów w styczniu 1945 r. Remont powojenny ograniczono do przywrócenia spadzistego dachu, takiego jaki miała brama w czasach gotyckich. W 2000 r. zamontowano ponownie na Bramie Targowej zegar, ufundowany przez nadburmistrza Hamburga Ortwina Rundego, z pochodzenia elblążanina. Gruntownego remontu Brama Targowa doczekała się w 2006 r. odnowiono elewacje a wnętrza przystosowano na potrzeby turystyczne. Ponownie ułożono fragment torowiska symbolizujący kursowanie elbląskich tramwajów pod zabytkiem.
Brama w stylu gotyckim postawiona jest na planie prostokąta, jej wysokość to 26 metrów. Od północy ostrołukowy przejazd, usytuowany w ostrołukowej niszy. Nad przejazdem wymalowany herb Elbląga. W portalu przejazdu zachowane dwa granitowe bloki z wyrzeźbionym odciskiem łopaty piekarskiej. Pomiędzy oknami najwyższej kondygnacji bramy czarna tarcza zegarowa ze złoconym cyferblatem. Wieżę nakrywa dach czterospadowy z wydłużoną kalenicą, jej naroża wieńczą dwie sterczyny z kulami na szczytach i tarczami herbowymi. Na każdej połaci dachu jedna mała lukarna.
